واكسن 2 ماهگي

سلام حلما خانومه گلم ....

ديگه داري كم كم بزرگ ميشي ها !! هرچند كه من زياد دوست ندارم چون همينطوري كه كوچولو موچولو هستي خيلي خوشم مياد ...

5شنبه 12 مرداد برديمت واكسن 2 ماهگيتو بزنيم ... بگذريم كه من از شبه قبل ( شبه قبل كه چه عرض كنم 1 هفته قبل ) استرس داشتم و اصلاً شبا خوابم نمي برد نمي دونم چرا ولي خيلي ناراحت بودم ... البته اشتباه مي كنما چون واكسن برا سلامتيه خود بچه است ولي وقتي فكرشو مي كردم كه فرشته كوچولويه من قراره دردش بياد ....

به بابايي گفتم كه من نميام تويه درمانگاه و تو ببرش ... خلاصه صبح با بابا رفتيم و چون ماه رمضان هست صبحها ديرتر ميان سركار و ما حدوده 9:45 اونجا بوديم ... برديمت خانه بهداشته سردار جنگل ...

خلاصه بعد از شماره گرفتن ( شماره ات 17 بود) نوبته تو شد ... با بابايي رفتيم تويه اتاق و خانومه گفت بذاريمت رو تخت ... قربونت بشم تو هم كه تازه از خواب بيدار شده بودي و حسابي سرحال بودي و پاهاتو گرفته بودي بالا و داشتي از خودت صدا در مياوردي و مي خنديدي ...

من ديگه از اتاق اومدم بيرون ... بديش اين بود كه 2 تا واكسن بود .... خلاصه صدايه جيغت رفت آسمون و منم با تو گريه ام در اومد ... نمي دونم چرا انقدر ضعيف شدم ... طفلك بابايي اونم خيسه عرق شده بود و دستاش انقدر مي لرزيد نمي تونست پنبه الكلي رو نگه داره ... از ونجا هم رفتيم خونه ماماني تا خدايي نكرده گه طب كردي يا مشكلي بود اونا كمك كننن ... بابايي هم رفت سركار ...

ولي تو خيلي خانم بودي و فقط همون چند دقيقه اولش گريه كردي و بعدش ديگه همش خواب بودي .. اينم عكسه اون روزته

داشتم فكر مي كردم من كه با واكسن زدنه تو انقدر ناراحت شدم ( تازه چيزي كه برا سلامتيه خودته) بعداً مامانايي كه بچه هاشون شهيد يا جانباز شدن يا خدايي نكرده از دست دادن چي بايد بگن ... گفتنش آسونه ولي خيلي سخته ....

انشاءالله خدا همه ني ني ها رو برا مامان و باباشون حفظ كنه